Stowarzyszenie Saperów Polskich

Koło nr.28 w Łodzi

Menu

Major  w stanie spoczynku Ludwik Zimnoch
s. Kazimierza

Członek Koła Nr 28 Stowarzyszenia Saperów Polskich w Łodzi.

Jest saperem, który po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych w 1954 roku pełnił służbę  w wielu jednostkach na terenie całego kraju od dowódcy plutonu saperów począwszy, a na szefie saperów pułku kończąc.

Urodzony  16 maja 1933 roku w Błoniu k/Warszawy.

Wykształcenie cywilne - średnie techniczne,
                 wojskowe - Oficerska Szkoła Wojsk Inżynieryjnych 1951/54,
                 WKDO w Wyższej Oficerskiej Szkole Wojsk Inż. 197Or.                  
Zajmowane stanowiska w wojsku :

1951 – 1954 podchorąży w Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych,
1954 -  1955 dowódca plutonu saperów w 1batalionie saperów 1WDZ m. Legionowo,
1956 -  1958 dowódcy plutonu saperów w samodzielnym batalionie czołgów
           i artylerii ppancernej 1 WDZ Zambrów,
1959 -  1962 dowódca kompanii technicznej w 1batalionie saperów 1WDZ Legionowo,   
1963 – 1970 szef saperów w samodzielnym batalionie radiotechnicznym
           w Zgierzu,
1971 – 1973  szef saperów w pułku Budownictwa łączności w Zgierzu,

1974 – 1980  szef saperów – starszy inspektor nadzoru w Łódzkim Pułku OTK.
W rezerwie od 1 stycznie 1981 roku
1956r brał udział przez sześć miesięcy w akcjach rozminowania na terenie Legionowa, Wyszkowa i Warszawy (stacjonował w Cytadeli  w Warszawskiej grupie rozminowania).
W 1960 roku przez dwa miesiące brał czynny udział jako dowódca patrolu     rozminowania
i oczyszczania terenu w Siemiatyczach , Siedlcach i Węgrowie.
 1961 roku przez dwa miesiące rozminowywał poligon Czerwony Bór.


Major Ludwik Zimnoch posiadał w opiniach specjalnych i okresowych miano wysokiej klasy specjalisty – sapera, opanowany,  staranny i sumiennie wywiązujący się z realizowanych przedsięwzięć. W pracy osiągał wysokie wyniki. Podczas realizacji zadań służbowych wykazywał wiele twórczej inicjatywy, zaangażowania i odpowiedzialności.
Był pracowity, stanowczy, z uporem dążący do realizacji celu. Bezkonfliktowy o pozytywnym sposobie myślenia w trudnych sytuacjach.  Lubiany przez kolegów.


Za swoją sumienną pracę i pełną poświęceń służbę oraz osiągnięcia w dziedzinie obronności był wielokrotnie awansowany w tym do stopnia majora

Wyróżniony odznaczeniami:
1959 r. – srebrny „Krzyż Zasługi”,
1966 r. – srebrny medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
1969 r. – brązowy medal „Zasługi dla Obronności Kraju”,
1975 r.  – złoty medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,

1983 r. –„Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski”,

1990 r. – medal pamiątkowy „Zasłużony Dla Wojsk Inżynieryjnych”.